HWD4

Pada Mei 1899, Kartini (1879-1904), yang menulis dalam lingkup kolonial Belanda di tanah Jawa, menggambarkan dahsyatnya badai perubahan yang melanda dunia tempatnya hidup: “[R]oh zaman, sang penolong dan pelindungku, memperdengarkan langkah-langkahnya yang menggelegar sehingga berbagai […]

ในเดือนพฤษภาคม 1899 การ์ตินี (Kartini, 1879-1904) ซึ่งกำลังเขียนหนังสือในชวาภายใต้อาณานิคมของดัทช์ เธอเขียนข้อความหนึ่งถึงพายุอันทรงพลังของการเปลี่ยนแปลงที่กำลังปกคลุมทั่วทั้งโลกที่เธออาศัยอยู่ว่า “จิตวิญญาณแห่งยุคสมัย ผู้ช่วยเหลือและผู้คุ้มครองของข้าพเจ้า กำลังย่ำฝีเท้าดังกึกก้อง  บรรดาสถาบันเก่าแก่ที่โอหัง แข็งแกร่ง ต่างซวดเซเมื่อเขาเข้ามาใกล้เขตแดนของพวกนั้น ประตูที่ลั่นดาลไว้แน่นหนาเปิดผาง บางบานราวกับเปิดออกด้วยตัวมันเอง บางบานเปิดยากเย็นกว่า แต่ก็เปิดออกจนได้ และยินยอมให้อาคันตุกะไม่ได้รับเชิญก้าวล่วงเข้ามา และไม่ว่าเขาไปถึงตรงไหน เขาก็ทิ้งร่องรอยของตัวเองไว้ที่นั่น” (“Letter to Stella Zeehandelaar”; Kartini, 1912) การ์ตินีอายุยังไม่ถึง 20 ปีบริบูรณ์เมื่อเขียนข้อความนี้  เธออ้าแขนรับความปั่นป่วนของความเปลี่ยนแปลงอย่างไม่มีข้อแม้ มองว่ามันคือจิตวิญญาณที่ช่วยเหลือและคุ้มครอง  ถึงแม้อาจส่งผลกระทบในเชิงทำลายล้าง แต่มันคือความจำเป็นที่จะเอื้ออำนวยให้เธอและเพื่อนร่วมชาติชายหญิงได้ปลดแอกตัวเองจากการกดขี่ของระบอบอาณานิคมและระบบศักดินาที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิด  ข้อความนี้เขียนขึ้นหลังจากการปรากฏของ แถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ […]

1899年5月、オランダ植民地となったジャワで、カルティニ（Kartini /1879-1904)は、彼女の暮らしていた世界を飲み込む猛烈な変化の嵐について、次のような文章を書いた。 「私を助け、庇護するこの時代の精神は、その雷鳴のごとき足音を誇り高く、力強く轟かせた。彼が近づくと、古びた機関は揺さぶられ、強固なバリケードで塞がれた扉が勢いよく開かれた。中には、自ずと開いたような扉もあれば、より多くの困難と共に開かれた扉もあった。だが、それらは確かに開かれ、招かれざる客を迎え入れた。そして、彼のいた場所には痕跡が残った」。(“Letter to Stella Zeehandelaar”; Kartini, 1912） これを書いた当時、若干20歳のカルティニは、自分を助け、庇護する精神として、この激動の変化を全面的に受け入れた。植民地支配による圧政や、封建主義の共犯者から、自分と自国の男女を解放するには、この変化の破壊的影響が必要だったのだ。1848年の『共産党宣言(the Manifesto of the Communist Party)』発表から、わずか51年後にカルティニが行った激動の変化の擬人化は、同書の冒頭の一文に倣ったものだ。 「ヨーロッパには一つの亡霊が取り憑いている。それは共産主義の亡霊だ。この亡霊を祓うため、古いヨーロッパのあらゆる権力が神聖な同盟を結んでいる…」（Marx and Engels, 1847） 独立後、カルティニは、死後に国家の“ibuism”（イブイズム）の象徴となり（Suryakusuma, 1996）、スハルト政権下の新秩序の開始と共に、軍事化された独裁主義の家父長制の礎を強化した。こうして、彼女の若くはつらつとした姿は、物静かな国家（staid）の母という従順な偶像に置き換えられた。ところが、事実はこれと裏腹で、カルティニは結婚に反発し、最終的にこれに応じざるを得なくなり、一人っ子を出産した4日後に25歳で亡くなっている。だが、騒乱について考察する上で、より重要なのは、カルティニの「真の」庇護者とされた植民地官僚が、彼女の思想や文章から強い進歩主義の姿勢を削除した点だ。そして、最終的に、このカルティニの口封じを再び行うことになったのが、新秩序体制の国家だった。 Pramoedya Ananta Toer（プラムディヤ・アナンタ・トゥール）の1962年のPanggil Aku Kartini Saja（“Just Call Me Kartini” /『私をカルティニとだけ呼びなさい』）は、カルティニの左派寄りの進歩主義を浮き彫りにした貴重な作品の一つだ。しかし、彼は13年間恣意的に投獄され、彼の書庫や未完原稿は破却された。さらに、1966年暫定国民協議会（the Provisional People’s General Assembly）令（TAP MPRS […]