Site icon Kyoto Review of Southeast Asia

การศึกษาทางด้านเศรษฐศาสตร์การเมืองในอินโดนีเซียยุคระเบียบใหม่

Farchan Bulkin
“State and Society: Indonesian Politics Under the New Order, 1966-1978”
(รัฐกับสังคม: การเมืองอินโดนีเซียภายใต้นโยบายระเบียบใหม่ 1966-1978) 
วิทยานิพนธ์ปริญญาเอก / University of Washington / 1983 

Mochtar Mas’oed
Ekonomi dan Struktur Politik Orde Baru 1966-71 
(โครงสร้างเศรษฐกิจและการเมืองในยุคนโยบายระเบียบใหม่ 1966-1971) 
Jakarta / LP3ES / 1989 

Daniel Dhakidae
“The State, the Rise of Capital and the Fall of Political Journalism: Political Economy of the Indonesian News Industry” 
(รัฐ ความเฟื่องฟูของทุนกับความล่มสลายของหนังสือพิมพ์การเมือง: เศรษฐศาสตร์การเมืองของอุตสาหกรรมข่าวสารในอินโดนีเซีย) 
วิทยานิพนธ์ปริญญาเอก / Cornell University / 1991 

บทความนี้วิจารณ์ผลงานศึกษาสำคัญสามชิ้นเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์การเมืองของอินโดนีเซีย  ซึ่งเขียนโดยชาวอินโดนีเซียเองในยุคนโยบายระเบียบใหม่   บทความนี้ชี้ให้เห็นว่า  นโยบายระเบียบใหม่ในยุคซูฮาร์โตที่พยายามลดความสำคัญของการวิเคราะห์ระบบทุนนิยมกับชนชั้น  โดยอ้างว่ามันเกี่ยวข้องกับลัทธิมาร์กซิสต์ซึ่งถือเป็นลัทธิที่ผิดกฎหมาย   ได้ทำให้ผลงานศึกษาประเภทนี้มีอยู่น้อยมาก    นอกจากนี้  ไม่มีผลงานใดในสามชิ้นนี้ได้ตีพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษ   ทั้งๆที่มันเป็นงานที่เขียนขึ้นเพื่อเป็นวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกในมหาวิทยาลัยของอเมริกา  ผลงานเหล่านี้จึงไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนอกวงวิชาการอินโดนีเซีย   ทั้งยังมีเพียงเล่มเดียวเท่านั้นที่ได้รับการแปลเป็นภาษาอินโดนีเซีย

ผลงานของ  Farchan Bulkin เป็นงานศึกษาภาพรวมทางประวัติศาสตร์ที่ให้ความสำคัญกับการศึกษาพื้นฐานทางสังคมของรัฐอินโดนีเซียที่สัมพันธ์กับลักษณะเฉพาะของ  “ทุนนิยมชายขอบ”  และโชคชะตาทางการเมืองที่ขึ้น ๆ ลงๆ ของ  “กลุ่มชนชั้นกลาง” ในประเทศ   Bulkin  ชี้ว่า  การที่อินโดนีเซียไม่สามารถมีระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงนั้น   เนื่องมาจากการขาดชนชั้นกลางที่เข้มแข็งที่จะสามารถพัฒนาระบบเศรษฐกิจ  “แห่งชาติ”  ที่เข้มแข็งขึ้นมาได้   ส่วนผลงานของ Mochtar Mas’oed  พยายามวิเคราะห์ยุคแรกเริ่มก่อตั้งนโยบายระเบียบใหม่กับโครงสร้างและสถาบันทางการเมืองที่เกิดขึ้น   เขาให้ความสนใจกับความสัมพันธ์ทางผลประโยชน์ระหว่างกันในหมู่ทุนข้ามชาติกับผู้นำกองทัพ,  ปัญญาชนและนักเผยแพร่อุดมการณ์รุ่นใหม่ของอินโดนีเซีย  ในการสนับสนุนการพัฒนาตามแนวทางของระบบทุนนิยม   ผลงานของ Daniel Dhakidae ได้บุกเบิกการศึกษาวงการหนังสือพิมพ์ของอินโดนีเซียในฐานะที่เป็นอุตสาหกรรมประเภทหนึ่งในระบบทุนนิยม  โดยใช้ข้อมูลปฐมภูมิและการวิจัยภาคสนามในช่วงเวลาที่ยาวนานเป็นพื้นฐานในการวิเคราะห์   ข้อโต้แย้งที่สำคัญของ Dhakidae คือ ความก้าวหน้าของทุนนิยมอุตสาหกรรมและการทำให้ข่าวสารกลายเป็นสินค้า  ได้เปลี่ยนลักษณะของหนังสือพิมพ์ในอินโดนีเซียไปอย่างสิ้นเชิง   อันนำไปสู่จุดจบของจารีต  “หนังสือพิมพ์การเมือง”

Vedi R. Hadiz วิจารณ์
Translated by Pakavadi Jitsakulchaidej

Read the full article (in English) HERE

Kyoto Review of Southeast Asia. Issue 1 (March 2002). Power and Politics

Exit mobile version